dit was een daggie om in te lijsten
een dag als een mooi schilderij
dit was een daggie om in te lijsten
de reden daarvan dat was jij
elk uur van de dag was vol met jou lach
we waren als kinderen zo blij
ja dat was een daggie om in te lijsten
een dag als een mooi schilderij
samen met jou een dag amsterdam waar ik
zoveel van verteld had
stapel verliefd een stralende zon wat gaf
‘t dan als je geen geld had
kon net nog trakteren op friet en een film hand
in hand zaten wij daar parterre
we zagen de grachten - het waterlooplein
en keken in ‘t park naar de sterre
ik zei
dit was een daggie om in te lijsten
een dag als een mooi schilderij
dit was een daggie om in te lijsten
de reden daarvan dat ben jij
ik zei met een lach
voor mij gaat die dag op die manier nooit
meer voorbij
want het was toch een daggie om in te
lijsten
een dag als een mooi schilderij
een eeuwigheid later zag ik je weer
de lentezon scheen door de ruite
toen zei ik ga mee meid we zetten vandaag
in mokum de bloemmetjes buite
we zochten toen al onze plekkies weer op
in het mooiste decor van ons leve
‘t was anders dan toen behalve die zoen
die ik jou in het park heb gegeve
koor
lalala
dit is een daggie om in te lijsten
een dag als een mooi schilderij
‘t was weer een daggie om in te lijsten
de reden daarvan dat was jij
ik zei
als het mag dan hang ik die dag
naast die andere die thuis hangt bij mij
want het was weer een daggie om in te
lijsten
en wie heeft ‘r zo’n schilderij
tekst: TOM MANDERS
muziek: TOM MANDERS
© 1971