me volkstuin

 

ik heb een vollukstuin met een sonnepit

een bed savoyekool - waar de luis in sit

maar dat mag niet hind're

't benne net kind're

die daar wat spele en wat stoeie

daar mag geen mens zich mee bemoeie

't doet me niks dat d'r de luis in sit

in me vollukstuin en in me sonnepit

 

nou me suikerbiet de grond in gaat

me rosalia te bloeien staat

kijk naar me appelboom daar hangt een vogelnest

nou me hyacint te voorschijn komt

en de wereld om me heen verstomt

snuif ik lekker de lucht op van de koeiemest

lig ik te wiegen en te drome - in me hangmat in de zon

dan waan ik me net in de hangende tuinen van dat ouwe babylon

 

daar op me vollukstuin bij me sonnepit

boven de savoyekool - waar de luis in sit

maar dat mag niet hind're

't benne net kind're

die daar wat spele en wat stoeie

daar mag geen mens zich mee bemoeie

't doet me niks dat d'r de luis in sit

in me vollukstuin en in me sonnepit

 

kijk eens naar me edel dahlia

naar de knoppe in me fuchsia

zie me seringen nou - ik heb ze wit en paars

maar vergeet me vergeetmenietjes niet

kijk meteen es effe tussen 't riet

want in me slootje - daar woont een echtpaar stekelbaars

dit alles gaat me nooit vervele - want ben ik de mensen moe

dan kruip ik heel gauw in me schulp en vlucht ik naar me villa toe

 

op me eige vollukstuin bij me sonnepit

naast de savoyekool - waar de luis in sit

maar dat mag niet hind're

't benne net kind're

die daar wat spele en wat stoeie

daar mag geen mens zich mee bemoeie

want zie ik daar – zo’n heel klein luizebeest

dan denk ik: "nou ja - we zijn toch allemaal ‘ns jong geweest"

 

tekst: TOM MANDERS

muziek: TOM MANDERS

© 1957