ik zing me ballade - op de hobbemakade

op de apollolaan en in de jordaan

het gaat over 'n meisie - met 'n mond als 'n radijsie

en een huid als de binnenkant van een banaan

maar ze zou me nooit toebehore

want ze had haar hartje verlore

aan 'n rare ziel - 'n knaap in textiel

en ik greep d'r naast - ik schlemiel

maar tijdens een teder tête-à-tête

vermoordde hij koelbloedig la petite de juliette

avec un couteau - avec un couteau

dat hij op d'r keel wist te zette

het bloed liep door haar haar

over het blad van het dressoir

over de grond - onder de deur

sur le trottoir

mais un vieux agent de police

kreeg die bloedvlek daar in de knieze

hij twijfelde midde in de plas

of dat het bloed of tomatesoep was

eerst stond-ie nog paf maar toen liep tie in draf

as 'n dolle giraf op de telefoon af

hallo! hallo hallo hallo hallo hallo!

hallo mesjeu le commissaris

hallo mesjeu le commissaris

kom asjeblief 's kijken of het waar is

het lijkt net precies of de rooie zee

bij mij daar op de boulevard is

de commissaris had er zo te zeggen helemaal geen trek in

want door dit nachtelijke drama moest de man in z'n pyjama

in z'n uniform dat in 'n ander vertrek hing

en met de vijf maal acht reed hij diep in de nacht

naar de plaats waar de moord was bedreve

en toen ie 't lijk ligge zag dat op de grond te ligge lag

toen zag tie in één oogopslag: “deze dame liet het leve”

behoedzaam kwam hij nader en legde de hand op de dader

en zei: "heb jij dat geflikt vader?"

de moordenaar kon niet anders dan deze misdaad beame

want z'n vingerafdrukke zate met bloed tege de rame

hetzelfde mooie rooie bloed van die dooie dame

enigte weke na z'n arrestatie

weigerde men hem een beroep op cassatie

en men gaf hem geen gratie

ze gave hem de straf die alle moordenaars verdiene

ze maakte hem 'n koppie kleiner onder de guillotine

tekst: TOM MANDERS

muziek: TOM MANDERS